Het is nu weer een paar dagen geleden dat ik mij voorgenomen had om een Blog te gaan schrijven. Het was mij namelijk verteld dat dat wel goed was en dat mensen dan zouden weten wat mijn werk inhoud.
Leuk idee maar mijn vraag was gelijk hoe schrijf je zoiets.
Ik dus kijken op internet. Mijn favoriete Google opgezocht en op zoek gegaan naar de goede pagina.
Yes… gevonden. , Maar wat staat er in een van de richtlijnen… schrijf goed Nederlands..
Lastig hoor… zeker met dyslexie… Ja zelfs therapeuten hebben daar last van…
Ongeacht dat ik genoeg opleidingen gevolgd heb en zelfs op de hogeschool extra Nederlandse lessen gevolgd heb.
En nu weet ik ook dat dyslexie een aangeboren probleem is: een gevolg van microscopische afwijkingen in de taalcentra van de hersenen?
Pffffff dat scheelt, lost niets op maar een gevoel van domheid vervaagd hierdoor
Dyslexie levert mij al veel extra werkdruk op. Zeker als ik stukken moet schrijven (artsenbrieven, verslagen enz) Vaak laat ik de stukken lezen door een bekende van mij, maar dit lukt niet altijd en soms mag het ook niet in verband met de privé van de cliënt. Dus zou er wel ooit een Blog komen…
Gezien de raad die ik heb gekregen van facebook schrijvers en lezers,
(zij schreven mij om het toch te doen en eventueel in “Word” te gaan schrijven voordat ik het online zet), ga ik mijn stoute schoenen aantrekken
En na deze Blog ( wat ik ga hem maar gelijk Blog noemen) ga ik de richtlijnen maar die gebruiken voor dyslexie en hoop dat ik zo mijn stukjes met veel plezier ga schrijven